Allah’a Yakın Olmak Ne Demek, Nasıl Yakın Olunur?

Canlıların çoğunda insanla benzeşen bazı özellikler vardır elbette, fakat bilinç ve vicdan konusunda hiçbirisi insanla mukayese dahi edilemez. Öyle ki, bir mum ile güneşi kıyaslamaya benzer, çünkü insan Allah'ın boyasıyla boyanmıştır, Allah'ın üflediği ruh sayesinde O'nun özelliklerinden bazılarına sahiptir. Kuran'da herkesin "boya" olarak anladığı kelime esasında "özellikler, karakter" anlamındadır. En güzel özellikler, en üstün karakter, en güzel isimler Allah'a aittir. O yüzden ayetler diyor ki:

 Bakara 137. . . . . Onlara karşı Sana Allah yeterlidir. . . . . .
 Bakara 138. Allah’ın boyası! Allah(ın boyasın)dan daha güzel olan kimdir? Biz (yalnızca) O’na kulluk edenleriz.

Bu iki ayet diyor ki, Allah'ın karakterine, özelliklerine sarılmak senin için yeterlidir çünkü en üstün özellikler ve en üstün karakter Allah'ındır. 

İnsanı bütün diğer canlılardan ayıran ve ona eşsiz özelliklerini veren bilinç ve vicdan, Allah’ın insana kendi Ruhundan üflemiş olması sebebiyledir¹ ve bu ise insanlık için büyük bir lütuf ve nimettir. Kuran’da “insana ruhumdan üfledim” diyen Yaratan, bunu önceki kutsal kitapta da “insanı kendime benzer yarattım” diyerek ifade etmiş. Ancak, bu benzerliği fiziksel açıdan değerlendirmek kesinlikle uygun değildir; Yaratıcının neye benzediği hakkında bizim fikir yürütebilmemiz pek mümkün değil ve Kuran da açıkça “siz Allah’ı kavrayamazsınız”²  diyor zaten. Ancak, Kuran’da Allah’ın bazı özelliklerini tanımamıza yardımcı olacak pek çok bilgi okuyoruz³. En başta, evreni ve her şeyi “yoktan” var edip yaratmış olan Yaratıcı, yani “Rahman”, ve bütün evrenin varlığını koruyup muhafaza eden, genişleterek büyüten “Rahim”. Bu iki özellik bütün surelerde yer alıyor ve bunlar gibi bazı diğer özellikler de ancak ve sadece O’na aittir⁴.

Fakat, başka neler okuyoruz Allah ile ilgili? Bir kısmını sayalım: Koruyan, şefkatli, affedici, öğretici, adil, iyiliği öven ve ödüllendiren, kötülüğü yeren ve cezalandıran, cömert, rızık sağlayan, şifa veren, sonunda kesin adaleti sağlayan, doğruluk, hep doğru söyleyen, sözünde duran, şaşmaz ölçüyle yapan, hesabı kesin doğru olan, sonsuz ilim/bilgi sahibi, metanetli, sabırlı, makul, dost, veli, vekil, seven, yardım eden …

Liste uzayıp gidiyor ve tamamı biz insanların “iyi insan olmak” kapsamında ele alarak değerlendirdiğimiz ve yücelttiğimiz özelliklerden oluşuyor. Bunların “iyi” olduklarını içgüdüsel olarak biliyoruz, sanki yaratılışta bize verilmiş gibi.

Bir çocuk, annesinin huyunu ne kadar almış ise o kadar "annesine çekmiş" deriz ve bu haliyle "annesi gibi" yani annesine yakın bir kişilik olur. Huyları babasına benziyorsa "babasına çekmiş" diyoruz, vb. 

İşte, bize üflenen ruh ve bizi Allah’a benzer ve "yakın" kılan özellikler de bunlardır. En basit ifadeyle; Yaratıcının özelliklerini hayatımıza ne kadar yansıtabiliyorsak, O'nun sıfatlarına ne kadar sahipsek O’na o kadar yakınlaşmışız demektir.

GERÇEK CENNETİ İSTİYORSANIZ, ÖNCE BU DÜNYAYI HERKES İÇİN BİR CENNETE ÇEVİRMEK ADINA YETERLİ GAYRETİ GÖSTERMELİSİNİZ. HEM FİKREN HEM FİİLEN.

Evet, Allah’a yaklaşmak adına yapmanız gerekenler bu özelliklere en yüksek seviyelerde sahip olmak, sahip olmak için çabalamak ve aksine olan duygu, arzu ve düşüncelerimizi ise sahip olduğumuz seçme özgürlüğü ve irademizle bastırmak, azaltmak ve mümkünse yok etmektir. Açıkçası, aşağıda yazılanları en fazla kimler yapabiliyorsa, Allah’ın özelliklerine o kadar sahip çıkıyor ve o ölçüde Allah’a yaklaşıyor demektir. Bunu hem manevi hem de maddi alanda fiilen de gösterebilmesi gerekiyor. Sadece düşünce seviyesinde kalması sizi Allah'a gereğince yakınlaştırmaz.

“Cimrilikten vazgeçerek, paylaşarak, varlık biriktirip depolamaktan vazgeçerek, ihtiyaç fazlasını ihtiyaç sahiplerine vererek, maddi manevi her türlü yardım ederek, bizzat fiziksel olarak ve vakit harcayarak insanlık ve bütün canlılar yararına işler yaparak, aç, açıkta, yoksul ve köle bırakmayarak, kıskançlık ve haset etmeden, kin tutmadan,   affederek, sabırlı ve adil ve dürüst olarak, toplumsal barış ve huzur ve herkesin özgürlüğü için çalışarak, insanları ayrıştırmadan herkese eşit davranarak, alçak gönüllü olarak, doğada ve adalette ve toplumda fesat çıkarmayarak, herkese karşı kibar ve nazik ve hoşgörülü ve saygılı ve sevecen ve dürüst davranarak …. “

“Biriktirip depoladığınız servetiniz sizi yakacak”⁵ diyor ayetler. İhtiyaç fazlası sahip olduklarınız, eğer ki yukarıda belirtilen hayır işlerinde kullanılmıyorsa, bunlar sizin belinizi bükecek ve yere batıracak “faydasız yüklerdir” ve bu yükünüz ne kadar ağırsa, “Din/Adalet Gününde” Allah’ın karşısında da o kadar boynu bükük, yamulmuş, eğilmiş, kirlenmiş ve değersiz olacaksınız.

Dünya, bizimle birlikte bütün canlılara fazlasıyla yetecek kaynaklar sunuyor. Ulaştığımız her yer ve her şey bizim kontrolümüze verilmiş; yani İnsanlık Arz’a Halife kılınmış⁶.

Balta girmemiş ormanlarda, insan yaşamayan bölgelerdeki canlıların rızkı, insana ihtiyaç duyulmaksızın, Allah’ın kurduğu muhteşem dengeli bir sistemle sağlanıyor. Kuşlar da, solucanlar da, bakteriler de mutlaka bir şekilde rızıklanıyorlar ve varlıklarını sürdürüyorlar. En gelişmiş hayvanlardan en basit tek hücreli canlılara kadar…

Ancak; insan elinin değdiği ve ulaştığı her yerde “rızık paylaşımını yapmak ve insan-canlı-doğa adaleti sağlamak” insana verilmiş görevdir. Yani sadece insanlar arasında değil, bütün canlıların rızkını, emniyetini ve varoluşsal ihtiyaçlarını garanti altına almak insanlığın sorumluluğundadır ve bu görevi başarmak için gerekli bütün donanım da insanlara verilmiştir. Bu donanım, yukarıda saydığımız, Allah’ın bize ruhundan üflediği özelliklerdir.

Kuranda bahsedilen ve başka varlıkların yüklenmekten korkup kabul edemediği, insanın ise cahil ve zalim olmasına rağmen “ben yaparım” diye cahil cesaretiyle ve kibirle öne atılarak üstlendiği görev, taşıması gereken yük de işte budur⁷.

İnsanlık olarak isteyerek üstlendiğimiz görevimizde nasıl da başarısız olduğumuz gözler önünde. Hem sadece bugün için değil, istisnai birkaç dönem dışında bütün insanlık tarihi boyunca tam bir fiyasko.

Allah her şeyi bilir ve o yüzden Kuran’da demiştir ki “çoğunuz cehenneme gireceksiniz, cezalandırılacaksınız8”. Sebebi de çok açık değil mi; Allah’ın bize verdiği ruhunu terk ettiniz, sürekli bozgun çıkardınız, hak yediniz, yeteri kadar yardım etmediniz, yeterince iyilik yapmadınız, bilim yerine cehaleti övdünüz, pek çok insanı aç bıraktınız, sömürdünüz, öldürdünüz, güç ve servet için olmadık kötülükler sergilediniz, yalan söyleyip durdunuz. İyilik yaparken çok cimri oldunuz, bencillik ve zalimlik yaparken çok aşırıya kaçtınız. Doğayı mahvettiniz, diğer canlıları aç bıraktınız ve bir kısmını da yok ettiniz. Allah’ın emrettikleri size zor geldi ve yapmadınız fakat yasakladıklarını yapmaktan hiç çekinmediniz, çirkin arzularınızı dizginleyemediniz, sabretmediniz, haddinizi aştınız… Saymakla bitmeyen suçlar, günahlar…

İman eden fakat Allah’ın ruhunu taşıma şerefini gösteremeyen insanlar olduğu gibi, Allah’ın ruhunu yansıtan fakat iman etmeyen insanlar var elbette. Onlara gelince, önceki yazılarımdan kısaca göstereyim:

1. a) İman ediyorsanız fakat yukarıdaki şekilde yeterince iyi ve adil bir insan değilseniz, "salih amellerde bulunmadıysanız", imanınız ve namazınız sizi ateşten kurtarmayacaktır.
   
2. b) Dünyada çok iyi kalpli insanlar var fakat Allah'a ve Kuran'a inanmıyorlar. Böyle iyi insanları cezalandırmak doğru mu? Öncelikle, eğer bu iyi insanlar "Yaratıcı Allah" ve Kuran" konularından habersiz iseler, onlara herhangi bir ceza verilmez. Haberdar edildiğiniz ve uyarıldığınız halde inkar ederseniz, o zaman cezadan kaçış yok gibi duruyor. Trafik kurallarına saygılı, çok iyi ve usta bir şoför olabilirsiniz. Ancak, her hangi bir kontrolde polisler sizi durdurup ehliyetiniz olmadığını, hiç ehliyet almadığınızı görürlerse, o zaman çok iyi bir şoför olduğunuzu anlatıp, size ceza yazmamaları için ikna edin polisleri. İyi insan olmanızın mutlaka artı sonuçları olacaktır, cezanız hafifletilmiş olabilir fakat bu sizi yine de "ehliyetsiz şekilde hayat sürmekten" dolayı ceza almaktan alıkoymayacaktır. Doğrusunu Yaratan bilir.

Şimdi, Allah’a yaklaşmak, O'na yakın olmak mı istiyorsunuz?
Ölüm, belki yarın çalacak kapınızı, belki yarından da yakın fakat ölüm gelene kadar vakit geç değil. Zararın neresinden dönseniz kârdır. Hemen şimdi başlayın kaçınmanız gerekenden kaçınmaya ve yapmanız gerekenleri yapmaya… Allah'a yakınlaşmaya... Allah yar ve yardımcımız olsun.

Selamlar, Sevgiler,

Yorumlar